Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Λονδίνο-Παρίσι: 1-0


Γεια σας, γεια σας! Καλή εβδομάδα να έχουμε. Τι κάνετε? Πώς είστε? Πώς τα περάσατε το Σαββατοκύριακο? Εγώ τα πέρασα πολύ καλά!

Ένα Σαββατοκύριακο που τα είχε όλα (βολτούλες με την παρεούλα, γήπεδο, τραπέζι με τους συγγενείς). Οι ωραίες ειδήσεις επισφράγισαν το όμορφο σαββατοκύριακο. Η οικογένεια μας θα μεγαλώσει…. Ο θείος μου και η γυναίκα του θα αποκτήσουν το πρώτο τους μωράκι. Αχ τι καλά! Ένα νέο μέλος… Το νέο μας ξαδερφάκι! Χάρηκα πολύ με αυτή την είδηση. Βέβαια υπάρχει και άλλο μωρό στην οικογένεια(ξαδελφάκι κι αυτό, 3 μηνών κοριτσάκι), το οποίο θα το βαφτίσω εγώ, αλλά αυτά θα τα πούμε άλλη στιγμή.

Αφού, λοιπόν, στρώθηκε το κυριακάτικο τραπέζι, το οποίο μετά από αρκετό καιρό ήταν γεμάτο από τους συγγενείς και ένα ζευγάρι φίλων με τα παιδιά τους, άρχισαν όλα να κυλάνε ευχάριστα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μου αρέσουν αυτές οι συνάξεις. Όλη αυτή η φασαρία με ξετρελαίνει. Για να καταλάβετε τι ακριβώς έγινε αρκεί να σας πω ότι το τραπέζι φιλοξένησε 20 άτομα. Τα μικρά έκαναν χαμό. Αφού, λοιπόν, τελειώσαμε με το φαγητό ήρθε η ώρα να βοηθήσω τις 2 ξαδερφούλες μου να διαβάσουν. Αφού είμαι η μεγαλύτερη ξαδέλφη ανέλαβα το διάβασμα. Η μία είναι 7 χρόνων και πηγαίνει Δευτέρα δημοτικού και η άλλη είναι 9 και πηγαίνει στην Τετάρτη Δημοτικού. Ανεβήκαμε στο δωμάτιο μου. Τις έβαλα και κάθισαν στο γραφείο και κάθισα κι εγώ ανάμεσά τους. Η μικρή είχε να διαβάσει Μαθηματικά και επειδή είναι ανεξάρτητο παιδάκι και θέλει να διαβάζει μόνη της, απλά της εξήγησαν την άσκηση και άρχισε χωρίς δεύτερη σκέψη να λύνει. Η μεγαλύτερη είναι μεγάλος τεμπελάκος αλλά πανέξυπνη. Διαβάζαμε Αγγλικά. Είχε μία άσκηση, για την ακρίβεια ένα σταυρόλεξο, το οποίο είχε κάποιες χώρες και ζητούσε από τα παιδιά να συμπληρώσουν τις πρωτεύουσες τους. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν έχουν ιδέα από γεωγραφία, μόνο τα βασικά. Με χίλια ζόρια κάναμε τα 3-4 πρώτα και φτάνουμε στη Γαλλία και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος. Με το Σ είμαι εγώ και με το Μ η μικρή. Εγώ με το μικρό μου μυαλουδάκι είπα να το βρούμε πρώτα στα ελληνικά και μετά το κάνουμε και στα αγγλικά.

Σ: Ποια είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας?
Μ: Δεν ξέρω…
Σ: Έλα που δεν ξέρεις. Είναι πολύ εύκολο.
Μ: Δεν ξέρω, σου λέω.
Σ:Καλά θα σε βοηθήσω. Σε αυτήν την πόλη υπάρχει ένας μεγάλος σιδερένιος Πύργος.
Μ: Ο Πύργος του Άιφελ!
Σ: Μπράβο… Πως λένε όμως αυτή την πόλη?
Μ: Δεν ξέρω.
Σ: Ωραία θα σε βοηθήσω και άλλο. Εκεί υπάρχει και Disneyland.
M: Το βρήκα…. ΠΑΡΙΣΙ…..
Σ: Μπράβο καλή μου. Τώρα μένει να μου πεις πως είναι το Παρίσι στα αγγλικά.
Μ: (πετάγεται με μια χαρά από την καρέκλα, σηκώνει τα χέρια ψηλά και φωνάζει με τέτοια αυτοπεποίθηση, που θα την ζήλευε ο καθένας ): LONDON……………..

Περιττό να σας αναφέρω τι έγινε μετά. Δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω. Τέλος, αυτή θα γίνει η ατάκα μου….
Τι καλά που είναι τα μικρά με αυτή την αφέλεια τους. Αχ, τα λατρεύω. Όχι βέβαια να κάνω δικά μου. Είμαι πολύ μικρή ακόμα. Αλλά μου αρέσει να τα προσέχω και να περνάω χρόνο μαζί τους. Είναι μία γλύκα. Τα αγαπάω πολύ πολύ πολύ…..
Θα ήθελα πολύ, αν θέλετε κι εσείς, να γράψετε τις δικές σας αστείες ιστοριούλες με τα μικρούλια σας.
Σας χαιρετώ. Σας φιλώ.
Σοφία

2 σχόλια:

  1. να την χαιρεσαι αυτην την φασαρια οταν εχεις σοι που αγαπιεται μεταξυ του και οχι για τα ματια του κοσμου.
    μπραβο για τα μωρα και καλη υπομονη

    ΑπάντησηΔιαγραφή